Wszystko zaczęło się 1 października 1939 roku…
Data 01.10.2009r. jest wyjątkową datą dla nas wszystkich – uczniów, nauczycieli, dyrekcji, absolwentów naszej szkoły, pracowników i tych, którzy nawet w najmniejszym stopniu byli związani z naszą szkołą. Jest to data, która zapoczątkowała historię I LO w Hajnówce… Tamtego pamiętnego dnia, kiedy to Hajnówka była pod okupacją Sowiecką, w budynku internatu Szkoły Zawodowej utworzono 2-letnią, niepełną szkołę średnią.
Aby upamiętnić te wydarzenie, 01października 2009 roku, na drugiej godzinie lekcyjnej zgromadziliśmy się w sali gimnastycznej, w której odbył się krótki apel. Uczennice przybliżyły nam dzieje szkoły. Pani vice dyrektor Alina Pietraszek wygłosiła krótką przemowę, zachęcając nas do interesowania się historią szkoły, która nas uczy i wychowuje. Również w tym dniu, nauczyciele byli wyjątkowo ubrani… Jak sprzed 70 lat… Koronkowe bluzki, spódnice z falbankami przybliżyły nam modę, która panowała w tamtych czasach. Również, zamiast tradycyjnego, codziennego dzwonka, na lekcje i przerwy wołał nas ręczny, starodawny dźwięk dzwonka.
Apel był pierwszą uroczystością, upamiętniającą datę powstania naszej szkoły. ROK 2009 JEST ROKIEM JUBILEUSZOWYM, więc będziemy mieć dużo okazji do tego, by wspominać historię szkoły, jak i cieszyć się z tego, że mimo wielkich trudności i problemów, nasza szkoła dalej istnieje, a nam zapewnia rozwój i otwiera drogę w dorosłe życie…
“Nauczyciele tego kraju mają, można rzec, jego przyszłość w swoich rękach…”
William James
14 października to znajoma data. W tym dniu obchodzimy święto Edukacji Narodowej, czyli Dzień Nauczyciela. Pragniemy wyrazić wówczas naszą wdzięczność za trud i pracę, jaką codziennie wykonują nasi wychowawcy i nauczyciele. Staramy się, aby czuli się docenieni i ważni w naszych oczach, gdyż to z ich ust dowiadujemy się tylu ciekawych i mądrych rzeczy. Oni, jak nikt inny, potrafią nas zaciekawić swoją wiedzą, przy tym przekazując życiową mądrość.
Jak co roku, i w naszej szkole odbyły się uroczystości związane z tym świętem. 13 października, o godz. 15 wszyscy zgromadziliśmy się w sali gimnastycznej, gdzie odbył się bardzo uroczysty i ciekawy apel. Rozpoczął go występ uczennicy, która zachwyciła nas swoim głosem, śpiewając piosenkę Czesława Niemena, “Dziwny jest ten świat”. Agnieszka wprowadziła nas w miłą i podniosłą atmosferę, a przy tym, bardzo “rodzinną”. Przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego przypomnieli krótką historię święta Edukacji Narodowej i złożyli piękne, pełne wdzięczności i ciepła życzenia nauczycielom. Następnie głos zabrała pani wicedyrektor Alina Pietraszek, która powitała wszystkich obecnych, szczególnie serdecznie emerytowanych nauczycieli, którzy przyjęli nasze zaproszenie i przybyli na uroczystość, aby wspólnie świętować ten dzień, jak i wrócić wspomnieniami do czasów, kiedy oni sami uczyli w naszym liceum.
W ich oczach było widać wielkie wzruszenie i radość, że, o nich pamiętamy. W czasie uroczystości były wręczane specjalne nagrody naszym nauczycielom. “Belfry 2009” dostawali nauczyciele poszczególnych przedmiotów. I tak, m.in. prof. Sławomir Dębowski dostał Belfra za najlepsze ciało pedagogiczne, prof. Kowalska za najlepszą garsonkę, prof. Rygorowicz za to, że trzyma największy rygor w szkole. Wręczanie nagród przebiegało w bardzo radosnej atmosferze. Uczennice z kl.II d przedstawiły historię szkoły. Podczas ich wystąpienia została wyświetlona prezentacja, w której znalazły się zdjęcia naszej szkoły, od tych najstarszych, do najmłodszych… Całą uroczystość uświetnił występ koła teatralnego z przedstawieniem “Alicja w krainie czarów”. Za przygotowanie i opiekę nad naszymi artystami, odpowiedzialna jest polonistka, prof. Marzanna Janik-Lipczyńska. Również na zakończenie mogliśmy usłyszeć utwory wykonane przez nasz szkolny chór Tutti cantare, pod dyrekcją pani Małgorzaty Mróz. Nauczycielom zostały wręczone kwiaty i udali się oni na wspólny poczęstunek. To był wyjątkowy dzień i też wyjątkowy apel. Mogliśmy podziękować naszym nauczycielom za to, że po prostu są. Że nie okazują wyższości nad nami i nie są tylko tymi, którzy surowo oceniają. Są wyjątkowi, choć na co dzień się tego nie zauważa. Potrafią z trudnych rzeczy uczynić łatwe, przekazywać nam swoją mądrość i wiedzę. A wiedza to siła, dzięki której możemy lepiej poznać i zrozumieć ludzi, siebie, świat…
Wszystkim nauczycielom życzymy przede wszystkim radości z przekazywania wiedzy, zapału do pracy, cierpliwości jak również i tego aby pamiętali, że Prawdziwym nauczycielem jest ten, kto broni swych uczniów przed swoim wpływem. Zachęca raczej do wiary w siebie. Kieruje ich wzrok nie na swoją osobę, ale na tego ducha, który jemu samemu daje siłę. Nasi kochani i niezastąpieni nauczyciele – wszystkiego dobrego!
“Uśmiech do własnych wspomnień“
Dnia 6 października 2009 roku, w szkolnej Czytelni odbyło się spotkanie z panią Janiną Bohdanowicz- absolwentką naszej szkoły. Spotkanie zorganizowała pani Celina Orzechowska , bibliotekarka. Z wielką niecierpliwością, ale też ciekawością czekaliśmy na naszego gościa. Pani Janina okazała się osobą bardzo żywą i wesołą. Jej uśmiech i pogoda ducha , udzieliły się również nam – słuchaczom. Pani Janina opowiadała nam o swoim dzieciństwie i latach młodzieńczych, które przeżywała, ucząc się w naszej szkole. Mimo, że to były ciężkie czasy, bo właśnie trwała II wojna światowa, w słowach naszego gościa było wiele spokoju. Czuliśmy, że dla pani Janiny jest to spojrzenie w młodość, cofnięcie czasu na krótką chwilę, “uśmiech” do własnych wspomnień. Dowiedzieliśmy się, jak wyglądała kiedyś nasza szkoła, jaki był program nauczania, kim byli nauczyciele. To dla nas coś wspaniałego- słuchać o historii szkoły, do której codziennie przychodzimy, w której się uczymy, która jest naszym drugim domem. Pani Janina przyniosła ze sobą niezwykłą pamiątkę – zeszyt do matematyki z 1940 roku… Mogliśmy obejrzeć, jak pisano sześćdziesiąt lat temu! Zaskoczeniem było dla nas, prowadzenie tego zeszytu w języku rosyjskim. Również pani Janina miała przy sobie zdjęcie ze studniówki. Jakże wszystko, co jest dziś, różni się od tamtych czasów… Mieliśmy także wyjątkową okazję obejrzeć bardzo stare, sprzed kilkudziesięciu lat dzienniki, które przyniosła, obecna na spotkaniu pani vice dyrektor. Z ust wyjątkowej osoby, która przybyła, aby nam przybliżyć lata wojenne, usłyszeliśmy również wiersz o nauce, jak i piosenkę… Pani Janina uczyła się ich, gdy miała kilkanaście lat… Okazało się, że ma znakomitą pamięć, czego potwierdzeniem było to, że została matematyczką.
Bardzo cieszymy się z tego spotkania i dziękujemy pani Janinie, że zechciała spotkać się z młodzieżą i w tak zachęcający sposób, opowiedzieć o swoim barwnym, choć momentami niełatwym życiu. Mamy nadzieję, że takich spotkań w naszej szkole będzie wiele i, że jeszcze bardziej poszerzymy swoją wiedzę o naszej szkole.
Sesja popularnonaukowa
W roku szkolnym 2009/10 I Liceum Ogólnokształcące im. M. Skłodowskiej-Curie w Hajnówce obchodziło 70 rocznicę powstania. Z tej okazji odbyło się w szkole wiele imprez, które miały upamiętnić i uczcić to ważne wydarzenie. Zorganizowano dwa apele, „Pierwszy dzwonek” i apel z okazji Dnia Nauczyciela, w którym uczestniczyli emerytowani nauczyciele naszej szkoły. Dawne, szkolne czasy wspominali absolwenci naszego liceum na spotkaniach z uczniami.
Dn. 19.03.2010 r. odbyła się w naszej szkole sesja popularnonaukowa, która zakończyła jubileuszowe obchody. W sesji wzięli udział: starosta powiatu hajnowskiego Jerzy Sirak, prezes ZNP Alina Pytel, absolwent szkoły Grzegorz Pater, emerytowani nauczyciele liceum oraz dyrektorzy, kadra pedagogiczna i uczniowie.
Sesje popularnonaukowe to już szkolna tradycja. W tym roku tematem wiodącym sesji była oczywiście historia szkoły. Uczniowie klas drugich przygotowali montaż przedstawiający historię liceum na tle wydarzeń historycznych naszego kraju. Odegrali też scenki pokazujące, w jakich warunkach odbywała się edukacja dawniej. Czytanym tekstom towarzyszyła muzyka, wiersze i tańce. Tę część zakończyła prezentacja multimedialna „Nasza klasa”.
Ważnym punktem uroczystości było nadanie jednej z sal matematycznych imienia Pelagii Ponieckiej. Pelagia Poniecka była organizatorką liceum i jego wieloletnią nauczycielką, swoją pedagogiczną pracę wykonywała podczas okupacji niemieckiej i… w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie, do którego wywieziono ją za nauczanie na tajnych kompletach. Za tę działalność karę poniosła cała jej rodzina, zamordowano jej męża, a dzieci pozostawiono bez opieki rodziców. Pelagia Poniecka przepracowała w naszej szkole 40 lat! Do dziś „Babcię Pelę” bardzo ciepło wspominają jej uczniowie.
Wielką atrakcją tego dnia stało się otwarcie wystawy „Szkoło, szkoło, gdy cię wspominam” – dawnych szkolnych dokumentów – dzienników, świadectw, kronik oraz zdjęć. Najstarsze zdjęcia pochodzą z roku 1944.
Ostatnim punktem uroczystości był występ chóru szkolnego „Tutti Cantare” i „popisy” uczniów klas pierwszych i drugich, którzy zaprezentowali dawne stroje „Mistrz i uczeń” oraz zaśpiewali stare przeboje. Od razu poczuliśmy wiosnę, której symptomem od wielu lat w naszej szkole są… sesje popularnonaukowe.
